Chaos

 love_out_here 



( 5. )


Zetten.  

Niets kwijt of eigenlijk alles. En door niet te zoeken had hij alles hervonden. Op een bepaalde manier. Alleen was dat wat hij hervonden had anders dan dat wat hij was kwijtgeraakt. Onherstelbaar kwijt. Nicodemus is een heilige van de Rooms-katholieke Kerk en de Orthodoxe Kerk. Kwijt geraakt. In een grot, waarschijnlijk. De onschuld. Het zal eens niet in een grot geweest zijn. De naamdag van Nicodemus wordt in de Rooms-katholieke Kerk gevierd op 3 augustus en in de Orthodoxe Kerk op verschillende dagen (de derde zondag na Pasen), of op 2 augustus, de dag waarop de relikwieën van Nicodemus, Stefanus en Gamaliël gevonden zouden zijn. Een grote grot, zo groot als een kathedraal. De weg, de zin, het spel vergeten. Het zal bij een vulkaan zijn geweest, want aan de achterwand van de grot brandde een vuur, zo heet en groot dat de sintels omhoog vlogen van de hitte. Breed was die rivier. Een vuur gebouwd op kokende lava. Zo breed dat het een grens kon zijn.  Gezien het feit dat Nicodemus Jezus na zonsondergang opzocht, hield Calvijn hem aan zijn gemeente voor als voorbeeld van 'uiterlijk conformisme'. Mottig en drabbig daarentegen een ondiep kreekje, een dichtgegroeide sloot aan het eind van een zijlings zich in het land klotsend zompig stuk moeras, een van de moeilijk te bereiken uitlopers van de zich majestueus richting zee verbredende rivier.  Soeverein in dit landschap, kil en schitterend in elk soort daglicht. Het zal eens geen vuur gebouwd op kokende lava zijn. Een Palestijnse jongen in de stad Gaza wordt door Israëlische soldaten uit zijn huis gehaald. De kokende lava was niet te zien, alleen het vuur dat erop brandde. Hij werd gearresteerd omdat hij stenen zou hebben gegooid naar een legerpatrouille. De verroeste motor stond in een laagje water, maar het bootje dreef nog. Nicodemus ging praten met Jezus maar bleef zijn functies in de synagoge bekleden. Voor het vuur, op een brede richel, lagen gestorvenen in doeken gewikkeld. Een loopplank, een vooronder. Hij bezocht de begrafenis van Jezus Christus maar behield zijn banden met het rabbinaat. Italiaanse politie-agenten naderen een verlaten boerderij in hun speurtocht naar de Amerikaanse Navo-generaal James Dozier, die op 17 december door de Rode Brigades is ontvoerd. De waan van 'de laatste keer'. Maar wij kunnen. Maar wij zijn vergeten. Tientallen netjes naast elkaar, misschien wel honderd op een rij. Maar wij zijn het vergeten, honderd jaar, de waan is de roes, een liefhebber van liedjes die zeggen dat we moeten accepteren dat het meeste van wat we meemaken voor ons alleen is en door ons alleen wordt gezien, beleeft, gehoord, geroken, geproefd, gevoeld. 'Nicodemisme' werd door Calvijn scherp veroordeeld. Voor de lange rij naast elkaar gelegde gestorvenen in doeken liep een grote gespierde werkman in overall, met lange dreadlocks en een ouderwetse bezem. De zoekacties hebben nog geen spoor opgeleverd van de generaal. Profetische gedenkplaten de stenen tafelen gelijk of gebeden tegen de loop der dingen, niet de volgende gebeden voor een nieuwe tijd. Hij veegde het stof van de schuin aflopende ijzeren plaat die de overgang markeerde tussen de ruime donkere grot en de brede richel waarop de gestorvenen lagen, vóór de grote vuren. Dirck Volkertsz. Coornhert voerde hierover een scherpe dialoog met Calvijn. Dit als beschermde aanzet tot onze mogelijk levenslange, als dwang ervaren, wens om alles te delen met de ander. Wel werden vannacht in Milaan twee Rode Brigadisten gearresteerd, maar enig verband met de ontvoering is nog onduidelijk. Een kleine kajuit met smalle zitbanken aan weerszijden, bekleed met klamme tuinstoel matrasjes. Bronnen, noten en referenties.  Begroetingswoorden.




 
versnipperd 
|  Last updated 27 Juni, 2018 |  author: stardust {at} deds.nl  |  disclaimer: Statement  |  Simultaan publicatie op versnipperd.wordpress.com  |  Powered by DeDS