( 2. )
Ergens tussen [ Talking Heads, Little Creatures; 1985, includes “And She Was” and “Road to Nowhere” ] en [ dEUS, Keep You Close; 2011, includes “Constant Now” and “Easy” ]. Wat zal het geweest zijn. Vijftien en elf is zesentwintig. Dertien is de helft. Dus zo ongeveer negentien acht en negentig. De bloei van het leven. Ongeveer bijna twintig jaar geleden dan. De bloei. Dat is het. In december. Da gibt es kein Mobylette. Het is wanhoop gevoed door onmacht. Moest hij zich in het debat mengen ? Zes minuten voor tien in de ochtend. Stofzuigen. Bed. Wastafel. Supermarkt. Hij zou er wel even een weekje tussen uit willen. Als vakantie beleven wordt. Rondreizen Sale. Hoe kon techniek zo falen ? Censuur. Neil Young. Innerlijk gecensureerd. Byrds. Locatie. Beatles. De komst van. Moody Blues. Als lectuur. Psalm 39. Al die lectuur. Veronderstelt dat ze het stiekem thuis wel zullen doen. Plagiaat plegen. Vers 1 tot en met 13. Grand Funk Railroad. Wijsheid verhullen. Een psalm van David. The Who. Medewerker. Utopia. In de kast. De elfde. Locatie. Censuur. Rondreizen & Fly-drives. Vers 2 van psalm 39 begint met “Ik zeide: Ik zal mijn wegen bewaren, dat ik niet zondige met mijn tong;”. Locatie. Je kunt er niet uit. Dit is het werkelijke versus het gewenste. “We leven nu in een post-feitelijke fase” – zegt Timothy Snyder, auteur van ‘Bloedlanden’ in een interview gepubliceerd in ‘Trouw’ van vrijdag 27 januari 2017. Locatie. Twee vissers in een bootje. Love. Midden op het grote water. Little red book. Tussen de bruggen. Psalm 39, vers 2, vervolgt met “Ik zal mijn mond met een breidel bewaren, terwijl de goddeloze nog tegenover mij is”. Nitzer Ebb. Locatie. Bomen zonder blad. Eind januari. Side 1. Hoogspanningsmasten aan de horizon. Ouden van dagen. Altijd hetzelfde. Zou het hem geopenbaard worden ? Voor de honderdste keer. “Hebt u iets waarmee ik alles hetzelfde kan maken ?”. U. Hoe hoger het perspectief, hoe meer het een eenheid lijkt, met andere soortgelijke eenheden ernaast, er om heen. Allemaal onzin. Psalm 39 vers 3: “Ik was verstomd door stilzwijgen, ik zweeg van het goede, maar mijn smart werd verzwaard”. De moeilijke positie waar je nu in zit is grotendeels altijd je eigen schuld. Of verdienste. Vanuit een hoger perspectief zie je anderen in nog moeilijker posities. Omstandigheden. Het wereldraadsel, of eigenlijk de verlichting, het inzicht, meer dat dan de oplossing, als was het een puzzle. Er was eens een openbaring. Er was eens een openbaring van Johannes. Mama ? Hoe lang gaat dit nog zo door ? Ik snap er niets meer van ! Een meeuw is beter af. Maar wij moeten wel, verder door die door onszelf verzonnen technologie. Het spoor volkomen bijster. Sarcasme em rouw gaan slecht samen. Ontneem anderen niet het recht te leven. Ongemeen. De verleidingen van een zomeravond. Psalm 39 vers 3: “Mijn hart werd heet in mijn binnenste, een vuur ontbrande in mijn overdenking, toen sprak ik met mijn tong:”. Technologie als spinrag in een verwaaid kadaver. In een vuur gaat die vuurbal onder, gedempt door dampende velden, donkere bomen vol blad en koelte die zich opmaken voor de korte maar onbetwiste heerschappij van de nacht. Gemeen, die blauwe lucht. Het laatste waterige blauw van de lange dag. Die wolken als donsveertjes. Toch weer wel, toch weer niet… eens een dief, altijd een dief… bijbehorende plakstrookjes zelf plakken, zelf knippen… Lord Nelson, de arme kerel. Kein Mobylette hier. Vijftien uur aan één stuk door, wel met slapen tussendoor. Maximum. Een vreselijk vervelende kerel. Nicht hier. Must be the season of the Witch. Siouxie Sioux and the Banshees. You got to pick up every stitch. In Juni werd Malta aan de Johannietenorde afgenomen. The Scream. Een vreselijk ver- velende kerel. Achter de originele benaming gaat een valse verwijzing schuil. En den 1sten Juli Alexandrië bezet.
