( 4. )
Het heeft te maken met herinneren. Zo ook deze mens. Herinneren ( én vergeten ! ). Verwondt mijn hart met monotone matheid. Een onmogelijkheid tot ontsnappen. Macaroni. Een wrede kwelling. Vintage vloerkleden in verschillende maten en designs. Lekker zacht synthetisch. Altijd je combinatie. Niet dat het altijd zo geweest is. Nee, maar toch. Snel. Zo werd gezegd. Of lopen. Dat de informatie schadelijk zou zijn voor de betrekkingen. In 5 verschillende kleuren. Vijf. Vereend in de metamorfose. Ondanks harde cijfers. Ergens. De verarmden. Locatie. Censuur. Zij die verwarmen. Ergens anders. Wereldrijk en wereldrijk tegenover elkaar. Locatie. Censuur. Doden bij rellen. Indrukwekkende plechtigheid. Locatie. Censuur. Belicht. Wellicht. Bewonderd en gevreesd als eens de Mammelukkenbeys. Vijftien uur aan één stuk door, wel met slapen tussendoor. Hoe vind je zoiets. Vijftien uur maximum. Niet hier. Niet Nelson. Waarbij men inderdaad ook nog kon zeggen dat elke dader ook een slachtoffer is. Laten we het dan liever over Siouxie Sioux en haar groep the Banshees hebben. Die hadden een goede drummer. Maar goed, dat doet er ook niet toe want Nelson zag aan de einder Napoleon bezig. Het moet erbij met een druk op de knop. Want geen enkel vrij en liefdevol opgevoed kind zal ooit de behoefte voelen een ander te vernederen. Wellicht. Er zijn momenten waar je graag bent, en er zijn plekken waar je je thuis voelt. In een droom toegeschreven aan Ghandi. Die zei toen dus zoiets als “Het is zoals Ghandi het al zei: er zijn momenten waar je graag bent, en er zijn plekken waar je je thuis voelt”. Dan zou ik me maar geen zorgen maken. Uw inschrijving wordt automatisch verlengd. Maar het kan ook zijn dat u er niet meer aan heeft gedacht. Over onszelf. Osibisa. We moeten. Third World. Gaan denken. Gewapende soldaten van het leger patrouilleren. Derde wereld. Over onszelf. Een normaal straatbeeld sinds de invoering van de staat van beleg. Dat is te zeggen. In de toekomende tijd. De hele santekraam. Geen fris gezicht. Onvermoed. Stil. Klem. Vast. Bialoleka is het meest noordelijke stadsdeel van Warschau, de hoofdstad van Polen. Het vastleggen. In de nacht van 12 op 13 december werden duizenden vakbondsactivisten van hun bed gelicht. Vijfendertig biljard berekeningen per seconde. Gemetseld in de tranen van het huilen van de ander. Altijd weer, ach ja, waarom ook niet. En naast dit, wat nog meer? De fel verlichte gangen. Opnieuw beginnen, nog eens hetzelfde doormaken. Italiaanse carabinieri fouilleren twee inzittenden van een auto als onderdeel van de zoekactie naar de ontvoerde Navo-generaal James Lee Dozier. Adembenemend stil. Zonnig verbitterd. De plaats waar deze verborgen wordt gehouden is nog niet ontdekt. Bloemen als uitwas van het onontkoombare. Het hout. Het riet. Het stro. De Sowjet-Unie heeft West-Europa zaterdag opgeroepen zich niets door ‘Washington’ te laten dicteren en te kiezen voor de weg van ontspanning, ‘de enige redelijke weg’, zo stelde het officiële persbureau Tass. Het droge afgemaaide gras. De vorst. De kou. De regen. Je leert er mee omgaan.
